Gurbet akşamları hatırlatır insana, hatırlanmadığını
Sır olur mutluluk, oysa anlar keşkelerin olmadığını
Pişmanlık yazılıp silinir, gerçekler hep yer değiştirir
Değişmez bir tek hasretlik, gönül uzaktada yeşerir

Özlemektir her birşeyi, en çokta görmezden gelinenleri
Detaysız yaşam bırakır yerini, özlemin detaylarına kendini
Bilirmiydi dostun anlamını, bilirmiydi uzaktan sevebilmeyi
Her giden parça yerine, gurbetliği sarıp onunla iyileşmeyi

Suskunluğu hecelenir içten içe, oysa bir umuttu gelişlerinde
Her başlangıç bir bitiş olsa da yürür adımları başladığı yere
Her hasretin sonu vuslatsa bir kere beklerim onu yine
Yeterki, yeterki gelipte bakabilsin gözlerimin içine bir kere

Gece oldukça açar yaralar
Nasır tutmuş anılar
Unutulmaya meyilli
Unutulmaz denen zamanlar

Kaan KARATAÇ / 14.Haziran.2010 - 00:49