deliliğimin arkasından bakarken, ağlamaklıydım
akıllığın yüküne hazır değildi çocukluğum..
henüz burnumun direği sızlayacak kadar sevimliydim.
samimiyetimin rahatlığıyla potlar kırar çamlar devirebilirdim..

ilk kez o durakta farkettim beklentilerin yoğunluğunu..
herkes sanki bişey olmam gerekiyormuş gibi baktılar ilk kez..
görmezden geldim ama hiç gitmek bilmedi gözlerin soğukluğu
delilikten kaçarken deliliğe sığınasım geldi..Ah hem de nasıl..

yaşımın getirilerine boyun eğerek ihtiyarlamam gerekiyordu
her yaşın temas ettiği zorunlulukların esiriyim gibi hissettim..
çocukken oynayacak, gençken yaşayacak, yaşlandıkça durulacaktım mesala
benim deli ruhuma değmemeliydiler ama akıllandırdılar işte..iyi mi oldu sanki..

özlüyorum dikkatsizliğimin canayakınlığını gamsızlığım nerdesin..
herkes ben iken kimse batmıyordu gözüme böyle haince, böyle kahpece
beni benden götüren birleşmiş kuvvetler şimdi yoksun ..söyle kiminlesin..
çoşkunluğumu durduramazdınız da aşka çok susamıştım..içtim kana kana,
ve bittim işte...