Bir Uğur’du Mardin’de
On iki yaşında on üç Kurşunla yıkıldı bedeni
Babasıyla gezerken caddede
........
Bir Ceylan’dı 14 ünde
Ne bir bez bebeği oldu oynayacak
Nede güzel fistanı saklayacak
,Kocaman umutları vardı
O da ufukların ardındaydı.
Çocuk Bakışlı Ceylan
Dağlar kadar yük omuzlarında
Çıkmış dışarı elinde sopası
Ya hayvan güdecek
ya da
Çocuk işte oynayacak
Parçaları kaldı annesinin eteğinde
Bir havan topu sonrası.
.......
Adı bilinmeyen bir çocuktu Hakkaride
Kimbilir belki Rojhat’tı , belki Şoreş,
Ne bileyim belkide Ali
Ew zarokan bextreş
Bir çocuk Bayramında dipçiklenerek çalındı canı.
......
Elif’ti Ruken’di Nermin’di
Remziye, Dilan kimi zamanda Berfin
Dalında Narin Bir çiçekti lakin
Kahpece yağmalandı bedeni
Ellerinde insanlık görmemişlerin.
....
Bazen Adı bile konmamış bebeydi
Güneşi göremeden Karanlığa gömülen
Yasak Sokakların, Yarınsız çocuklarıydı
Unutturulan dünlerine
Çalınan yarınlarınaydı haykırışları
Diyar’dı mustafa’ydı Halil’di
Bir çığlıktı adı
Bir hawar
15 inde yüreği çocuk
Hayalleri düşleri çocuk


Kırdılar kalemini
Kameralar karşısında kolunu
Ve de yüreğini
Çaldılar zulasında saklı umutlarını
Cansız düşürdüler yere
Annesinin ciğerparesini



Onların ’ One Minute ’ diyen Bir Başbakanları Yok ki .....
.