günaydın gardiyanım yine mahkeme duvarı misali sin
kahvaltım yine soğuk belliki beddualarla getirmişsin
daraldı içim gardiyan gün sayamıyorum bitmedimi esirliğim
hadi ver kalbimi gardiyan yıpratıyor beni duvar sözlerin


dışarda güneş varmış gardiyan gazetede yazıyor güzel bir gün
bir izin ver gardiyan özlemişim aydınlığı karanlığında bitmişim
yıllarım kaldı elinde istemem geri hepsi içinde sen gizli
beni brak gardiyan kalbimide alıp başımı gidiyim zindanından


özledim sabah vakti istanbul limanında bir simit bir de çayı
özledim martıları izlemeyi ekmek dağıtıp hepsini doyurmayı
özledim bakarak yazmayı şiirini senden merhametli istanbulun
özledim seven kalbimi geri ver gardiyan özledim onla konuşmayı


hadi gardiyan dört duvar arasında tükettim sana olan sevdamı
bak bana gardiyan körerttin adınla yaşattım duygularımı
hataydı hatamdı esir olmak sana kalbimi sunmak sonra
ver sadece kalbimi gardiyan sadaka brakıyorum sana kalan yılları


uğraş aşkar