bu bir yara
tanımayanlar için söylüyorum
kabuğu filistin
ve kanatılıyor bağlayamadan
her atılan taş acıtıyor hala gül bahçelerini


kaç ruhu sökük sokak tanıyorum
acıya acıya taşlarını unutmuş
ağlıyor bir duvar, biliyorum
artık dur ağlama..
ve vazgeç artık tohumu lanetlenmiş riya

II

yalan değil demeyin
o toprak kanla sulanacak değildi ama
kurtarılmışlığını unutmuş israil
misket bombalarından dilekler tutuyor hala


ya Rab
ışıksız değildi o gök
ne diye parlar bu saçma

III

ve içimde yana bu sevda
götürür bir gece beni intifanın sokaklarına
gazzede ağlayan bir çocuğun gözyaşlarına
yine sabah oluyor da
sema aydınlık mı göremedim burda
bakışlar zifiri
ve dokunuşlar kapkara

dayansa
kaç vakit sonra biter bu kararma ..

IV

evet
kararma gazze, sil yüzündeki enkaz kirlerini
kesen meşru bir çocuktur umudunun dilini
kavanoza saklanmış taşlar da olsa
yarılacak başlar da
sabret gazze
birden söküler elbet gece
ve
ebabiller dizilir
seni gözetleyen ölümlerin yerine