"artık ölüyüm usta!
Ve huzurluyum öldüğüm için;
Artık dünyalık endişelerimi misafir etmeyeceğim yüreğime,
Korkularım nedir bilmeyeceğim,
Ödemem gereken borçlarımda olmayacak,
Hesap veremediğim kimselere de benden çok selam söyleyin...
Belki üzülürler ama neyse…
Oh be ne güzelmiş ölmek!”

Ama hala kızgınım be usta!
Sanki yaşıyormuşum gibi bir his var içimde
Biri önümü kesecekmiş de
“Senin ne işin var bu mezar çukurunda, çık oradan” diyecekmiş gibi…
Sanki çıkartacaklarmış gibi mezarımdan beni…
Aman dua falan da istemem bundan sonra
Ben öldüm ya sonunda
Kurtuldum ya bu köhne sarhoşluktan
Daha istemem bundan gayrisini…

Vasiyetimi okumasınlar öyle eşe-dosta!
Yazsınlar beyaz kâğıtlara, dağıtsınlar herkese
Vesselam, duysun tüm ahali…

Hakta istemem kimseden
Kimsenin hakkını da gasp etmem…

Vasiyetse bu, yapılsın gereğince…
Derin kazın yeni yatağımı
“Yok, ben yorulurum, hayvan mı gömülecek” diye soran olursa!
Ki soran biri mutlak çıkar
En fazla parayı ona verin…
Emin olun söylediğimden daha fazla kazar o zaman!

Muhtemelen ben de orada olacağım
Olmak isteyeceğim çünkü… Hortlatmayın beni!

Öyle manzaralı yer falanda istemem hani,
Hiç kimsenin görmediği bir yer olsun
Yılanlara, böceklere yakın olsun…
Hiç kimseler uğramasın
Gerçi hoş, gelin desem de gelmesiniz ya
O ayrı bir mesele işte…
Zaten unutursunuz üç güne kadar…
Soran olursa ki bu saate kadar olmadı
Bundan sonrakine tebessüm edin!
Gülün ulan işte!
O doğduğunda bir kayboldu
Yeni bulduk daha deyin…
Ama sakın yerimi kimselere söylemeyin…

Kimmiş o su dökelim mi diyen,
Hani nerde o?
İstemez su falan
Çiçekte istemem…
Gidin siz ağaçlara dökün suyu.
Koparmayın çiçekleri de
Öldük diye kızdırmayın adamı
Çabuk terk edin burayı…
Suymuş… Çiçekmiş… peh!
Oldu olacak ayran ikram etseydiniz
Gerçi onu kendinize saklarsınız siz!
Bilirim, ardımdan pilavdır, helvadır…
Ulan siz yok musunuz siz!
Hadi afiyet olsun be!
Yeğin ulan… Can boğazdan gelirmiş!
Ama unutmayın ölümde Allahtan!
He he he… Aman doyun ha!
Ölüme de doyun…
Ama önce beni doyurun…

O hocam olacak adama söyleyin
Hiç işe yaramadı öğrettikleri
Ben hayatı yaşayarak unutanlardanım
Söyleyin ona, yanlış öğrettiğini…
Bana gerçek hayatı öğretmediği için
Kızgınım ona…
Ölümlü dünyada ne yapacağım coğrafyayı,
Verdiği gıt notların, diplomaların derecesi
Geçmiyor buralarda…
Ulan asıl burada ölmek lazımmış…
Dünyada ölsen ne olacak ki…


Unuturum falan
Ola ki mahşer gününde karşılaşırsak
En arkada ben olacağım,
Ona göre… Arkalara kalmayın!
Lakin ben başıma gelecekleri biliyorum
Şaşırmam hiçbir cezaya…
Siz falan yanımda olursanız,
Başınız önde görürsem şaşırırım neme lazım!
Alışkın değilim bu dünyadan eğilmenize…
Gülersem mahşerde, sizin yüzünüzden olur!

De hadi, gömdüyseniz gidin artık!
Bir daha gelmeyin sakın…
Unutun beni de… Kendiniz gibi!
Ve
Ve en az kendiniz kadar hatırlayın
Birde toprağımdan bir avuç alın cam kavanoza koyun!
Ara sıra bakar, ne halde olduğumu görürsünüz
Ve ne halde olacağınızı…

Usta… Usta, sen gel arada bir, olur mu?

EMRE ONBEY