Sanki çözemediğim tek problemim denklem
Hep nefret etmişimdir matematik ve türlerinden
Her soruda bir aksiyom teorem
Daha gidiş yolunda taşa takılıp düştüm ben

Oysa hiç de etkisiz kalmamıştım konularda
Ağzım laf yaparken hocadaydı bir kulağımda
Tarzım değildir süzmek bir başkasını sınavda
Dürüstlüğüm yüzünden çok kaybetmişimdir ben

İki bilinmeyenli denklemi çarpanlara ayırmak bahane
Bilmiyorlar ki benim çarpım tablom şahane
Benim gibisini paklayamaz dershane
Kurduğum hayallerde boğuldum ben

Toplama-çıkarma tamam da gerisi ne işime yarayacak
Devamsızlığım dolunca müdür evi arayacak
Karneyi alınca babam gözümü oyacak
Çabamı görmeyen hocayla muhattap olmam ben

Her açı da daha bir daraldı yüreğim
İçimdeki dertleri atmaz dışarı pergelim
Bilemeyince A’dan E’ye sallar geçerim
Sınav kağıdında kayıplara karıştım ben

Elbet karne günü gelir çatar
Benim gibi tembel çift dikiş atar
Hocalar sıfıra bir sıfır daha katar
Çarpsanda çıkarsanda çaresizim ben

Sıfırım artık kaybedecek hiçbir şeyim yok benim
Sanırım artık çok geç kaldım pişman olmak için
Ne var ki okulu boyatıp sınıfı geçenlerden değilim
Suçluydu hocalar bizi boş hayallerden uyandırdıkları için
LAFTA BİZİM SINIFTA ÜNİVERSİTEYİ KAZANMAYAN , DOKTORA YAPMAYAN , HAYAL ETTİĞİ MESLEĞE ULAŞMAYAN KİMSE YOKTU!...
(10TM-A SINIFI ADINA YAZDIĞIM BİR ŞİİRDİR)