0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
738
Okunma
Ne demir dövüldü tavında öyle,
Ne öylesin su verildi çeliğe
Yüksek alaşımlı o kazanda
Nede örsteki metal parça,
Bendim;
Eriyordum kor ateşte ve değişiyordum hızla
Tahammül edemiyordu bana,
Ne o balyoz, ne onu tutan elde öyle,
Siyah gözlüğe rağmen
Çıkan kıvılcımlar ve o kor rengim gözlerini alırken
Hem döver, hem gözü, balyozu kaçar benden
Döverken tüketir o kin dolu sözlerini
Lav seli gibi akarken amyant oluklarda,
Dönüşürüm alacağım o son şekle
Ve artık bükülmez, paslanmaz, yıkılmaz
Başa çıkılmaz bir demir çelik kütleydim artık öyle
