Başa çıkamadım kaderim senden,
Rüzgarın önünde savurdun beni,
Hamlık dönemini geçeyim derken,
Közlere atıp da kavurdun beni.

Çıkardın önüme bitmeyen oyun,
Bir damla içtim de acıymış suyun,
Ben ölür giderim değişmez huyun,
Elde oyuncağa çevirdin beni.

Her günün sabahı farklı doğuyor,
Akşamın karanlık tenim soğuyor,
İstek tükenmiyor nefsim boğuyor,
Bir ulu çınardım devirdin beni.

Bir deli poyrazdım benzettin muma,
Ateşleri çaldın son umuduma,
Nasıl eziyette sor bir ruhuma,
Görünmez kurt oldun kemirdin beni.

Nasıl bir muamma yok mu çözümü,
Pınara döndürdün iki gözümü,
Konuşmaya kalksam kestin sözümü,
Bilmediğim dile çevirdin beni.


04/6/2010 ANTAKYA /HATAY
Şiire başalayış:22.45
Şiirin bitiş dakikası:23.10
Yer:Evim

Mehmet Ali Türkan

Şiirin hikayesi:Zaman zaman hepimizin başına gelen olaylar sıkıntı yaratır boyuta ulaşmıştır. Çözüm ararız ama;yoktur.Biz şairler de yazarız içimizdekileri ; belki bir çözüm buluruz diye.En zor olan da manevi çözümlerdir…Kimseyi kırmak istemeyiz. Ama birileri mutlaka kırılır bu çözüm sonunda .İşte bu korkudur bana bu şiiri yazdıran…anlayışınıza sığınıyorum.

Not:”Çevirdin “ sözcüğünü iki mısranın sonunda kullandım.Şu anda başka bir şey bulamadım yoğunluktan. Özür dilerim.