Akdeniz’e açılmış bir yalnız gemi,
Gazze kıyılarında kesilmiş önü
Elleri silahlı üç beş zır deli
Dünya ile dalgasını geçiyor.

Tek amacı yardım olan insanlar,
Önlerine çıkmış, zebaniler, yabanlar
Yirmi birinci yüzyılda eli silahlı çobanlar
Dünya ile dalgasını geçiyor.

Lastik sapanları, silah sananlar
Yalana dolana hemen kananlar,
Bu cihanı kendisinin sananlar
Dünya ile dalgasını geçiyor.

Gece – gündüz vurdukları hep şehit,
Laf anlamaz, dinlemezler hiç öğüt,
Zinciri kopmuş, kudurmuş bir it,
Dünya ile dalgasını geçiyor.

Oyundaki çocuklara kurşun atarak,
Dost görünüp, gözümüze bakarak,
Yuvaları, ocakları yıkarak,
Dünya ile dalgasını geçiyor.

Avrupa’nın şımarttığı bir velet,
Elinde silah, dünyaya halef,
Çocuğa kurşun sıkanda olur mu şeref
Dünya ile dalgasını geçiyor.

Ortadoğu’yu boyuyor kanlara,
Yaşlı, bebek, çocuk kıyıyor canlara,
Hem de hep kılıf buluyor bunlara
Dünya ile dalgasını geçiyor.

Unutmuş, atası olan Yakup’u
Sürdürüyor sinsi sinsi takibi
Sanıyor kendini kainatın hakimi
Dünya ile dalgasını geçiyor.

Her kötülüğe sahte kılıf buluyor,
Uyuz köpek misali her gelene havlıyor
Sonra masum insan rolü oynuyor
Dünya ile dalgasını geçiyor.

Erol der ki uyan dünyalı uyan,
Yo mu Gazze’nin feryadın duyan
Bu dünyada masum canlara kıyan
Geleceği karanlığa, taşıyor.

Erol Okutan