0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
932
Okunma
tohumuna
gülümü verdiğim
gün(sen)
şimdi yeniden
öylesi
ölesi çağırma
beni
halen kanımda
gözlerinin
açtığı yara
her sabah
çöl ikliminde
estiğime
bakma sen
baharın
koynumda
bir bilsen
muhasebecisi
değilim
ömrümün
hüznümü
kedere döken
ölçüsüz
denklemi
çözemem
ama halen
varlığın
doldurur
dipsiz
kuyularımı
nefesinden
mahsup ederim
en onulmaz
yaralarımı
hesabını tutmaya
gücüm yok
ayrılıkların
acının ve beni
ben yapan
apansız sevdanın
ömrümü
gülüne
verdiğim
gün(sen)
şimdi yeniden
öylesi
ölesi
çağırma beni
çıkıp gelirim
yaralarımdan
akıp gelirim
damarlarından