bilmeden bir cehennem büyütürmüş insan yüreğinde
ihanet değdikçe fikrinin tepesine ateşi alevlenir
közü en kızıl rengi alır altındaki kül ise gri’ye soyunur

elinde maşası didiklerken dünyayı
bencil bakışlarında can bulur günahın sözleri

buram buram kan kokmaya başlar rüzgarla
uğultusu bir fırtına sırtında pusu da saklanmakta

hangi asrın
hangi mantığın misafiriydi , bu ağıza alınmayacak mermi sesleri
hangi bedenin
kansız damarında kök salıyordu , bu bölücü militanın yarım nefesi

az önce dumanı sardı göğü
telafisi olmayan , yaşları kurumayan bir memleket yağmalandı gözlerimizde
tarihin bağı çözüldü
her taraf kırmızı haykırışların kelepçesinde
elleri kenetli
dilleri lâl halde

ömürler sıkıştırılmış dolu bir silahın namlusuna
parmak tetiği çekti ve her şey bitti
bir hiç uğruna

İnsanlık utanıyor bu vahşet karşısında
bunu yapan da insan konduramıyor ona

barış’lar adlarını kazımaya çalışırken toprağa
terkedilmişliğin kangren soluğu bulaşıyor hazin sonlarına

tene işlenmiştir artık kalleşliğin dokusu
zamanla rövanştadır bir sonra ki hazin pusu
ve ...
zûlüm ile birlite verilir halk’a nutuğun okkalısı

tel örgülere hapsedilirken özgürlük
tek celselik intiharlara sürüklenir dünler
günahsızların karma mezarlarına bürünür her yer

sen çocuk
başına yıkılsa da yurdun
yüzüne babanın kanlı gülüşü
yüreğine annene ilişen barut lekesi acı verse de
korkma
sakın ha

dualar kanat kanat yükseliyor semaya
günahkârların da ipi çekilecektir bir mezbahaya

ne sabahlar sabahını
ne güneş sarı bakışlarını bırakıyor dünyaya

ve ay ışığı yerini zifir siyaha hibe etmek zorunda kalır


değişmeyecek mi ? bu gidiş yolu
yok mu ? yıkıma dur diyecek bir Allah kulu

01/06/2010
10;30
eMİNE