KAN AKAN ZEVRAK


ALLAH’IM sensin yaratan alemi,dert senin, şifa senin, huzur sen! lutf eyle şu süreksiz matemi soldur,mürganız bir aciz,sen aziz,sema sen, arz sen, Gafur sen! kahhar sen...
kadim iki şehit!sonra yedi,şimdi yirmi,deryanın ortasında büyüdü ecir,bu dem vahdet,
hedef tek,dilek sadece nusret,avuçları kanlanmış binlerce bebek
bekle gazze, geçilecek bu zulmet, geliyor ekmek sabret...
bilmem kaç bin insan,ya da bilmem ki
kaç milyar melek.
handeleri omuzlarında
deccallar
deryasını ,
geçecek...
Kur’an’da ya hayy! ya kayyyum!
kursağında onların
haşin bir keşin,
şeytani nefesi ...
ey ALLAH’IM,
bu ne girdap, bu ne vurgun
şükrani kulaçlarında korkusu balıkların..
ey ALLAH’IM yar deryayı,ılık imbatların soluksuz akşamında
bir değil Firavun, binlerce Musa’yı, doğurdu pitonları hengamında...
uslanmaz bu kavim,helakı eder müşriki beşuş,yürek almaz bu kederi,us kusmuş
nedir bu durgunluk, bu ne biçim susuş, uzak değil ki mavera, uzak değil ki kurtuluş,



MAHYA