(Emirdağ’da bir arkadaşına dert yanıyor.)


Vallahi şaşırdım diyeceğimi

Gelsem de suç gelmesem de gardaşım.

Bilmiyordum ne ER-PA’yı ne BİM’i

Bilsem de suç bilmesem de gardaşım.



Gelir:" Bismillah" der kapım açarım

Üç gün durur, Antalya’ya kaçarım

Bir çıkar yol bulamadım, naçarım

Bulsam da suç bulmasam da gardaşım.



Gezerken uğradım sebze hâline

Fiyatlar ikiye katlanmış yine

Esnafın:”Şart olsun” derken, hâline

Gülsem de suç gülmesem de gardaşım.



Altıncıya girdim, dibinde kasa

“Bin” dedi, yüzünde ne gam ne tasa.

Ağzından çıkan söz, say Anayasa

Delsem de suç delmesem de gardaşım.



Emirdağ’da yüz istedi Hac’Ömer

Ölümü öpsünler yalansam eğer

Bolvadin’de yirmi lira şu kemer

Alsam da suç almasam da gardaşım.



Ziyaretten dönüyordum bacımdan

“Gara”; lokantada, sünmüş acından

Buyur etti, ekmeğinin ucundan

Bölsem de suç bölmesem de gardaşım.



Çocuklar sokağa çıksa kazara

İt kopuk elinden düşerler dara

Salı günü, kızlarımı pazara

Salsam da suç salmasam da gardaşım.



Kızıyorlar yüksek müzik sesine

Ben hür değil miyim, kimin nesine

Şu üç günlük dünya eğlencesine

Dalsam da suç dalmasam da gardaşım.



Emirdağ’ım cennet, biçilmez paha

Kırk beş gün tuz gibi eridi aha

İznimi uzatıp, üç hafta daha

Kalsam da suç kalmasam da gardaşım.



“Dağ ayısı” derler yoldan geçerken

Kabaymışım suyu bile içerken

Beni böyle hor göreni defterden

Silsem de suç silmesem de gardaşım.



"Memleket" der her yıl çıkar gelirim

Gurbetçiyim, sıla kadrin bilirim

Bir sene gelmezsem çatlar ölürüm

Ölsem de suç ölmesem de gardaşım.



Ahmet KÖKEN