6
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1036
Okunma
Saçları dolaşık!
rüzgârlarını tarıyor ömrüm
toprağına yasladım başımı yer’yüzünün
gözünün kıyısında
mustafaçiçekleri büyüyor...
Sarı, parlak ve ıslak dudaklarına
eğilen karıncayı
susamışlığın şarabını yudumlarken görüyorum.
Ömrünün, gönlüme değdiği o an kadar şarhoş
damarlarından kan yerine
har geçiyor...
Ey yar!
Tuna kadar sessiz
ve derin’den akıyorum...
.....