4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1838
Okunma
bir kahve kokusu gibiydin,
Uzaklardan seni çeken bir özlem gibi.
Sen benim sevdiğimdin,
Hala olduğu gibi.
Ben tek koyuşun bir acıydı.
Dudaklarım çatladı,
Gözlerim kan ağladı,
Kanadı dudaklarım gözlerimden akan kanlara karıştı.
Konuşamadım günlerce görmedi gözlerim hiçbir şeyi.
Hiçbir şey görmeyişim hiçbir şey değildi sen olmadıktan sonra.
Gözlerim görse bile ben senin hayaline mecbur kaldım,
Görmeyen gözlerimle seni hayal ettim.
Zaman çabuk geçsin diye uyur ya insan,
Hüznünü az da olsa dindirsin diye...
Seni unutabileyim diye.
İşte en kötüsü de uykusuzum.
Bilmem ne kadar zaman geçti körlüğümde,
İki dudağımda donmuş kanların bir bir çözünmeyişlerinde,
Konuşamayışlarımda...
Bilmem ne kadar zaman geçti;
Uykusuzum.
Mustafa BALTACI
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz