10
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1763
Okunma
Bir gönül kapısı asırlar evvelden,
Açılır sonsuza, dua kokan ellerden.
İstanbul, koca yürekli ana,
Vefa emzirir karanlığa
Yedi iklim demlerden.
Ağırlığınca çile,
Çilesince aşk bu şehir.
Bu şehir,
Divanesi merhametin
Resul tüten sevdasında Mehmet’in.
Sen;
Bulutları hisli taht,
Kor sızıntılarıyla yoğrulur toprağın.
Ve bin insanlık doğurur,
Bir günışığın.
Şiirler getirir rıhtıma
Çağlardan çağlara vurur dalgalar.
Yeniden yaşanır tüm başlangıçlar,
Gonca gonca alevlenirken ezanlar.
Burası umut, burası hayata çıkar,
Burada yâr;
Her mevsim İstanbul kokar...
19.03.2010
m.abdırgan
5.0
100% (6)
Cevap Yaz