Oyuncu…

"zaman kipinde eksik bir repliksin şimdi"

hiç kendini görmeyen gözler
kör zanneder hep bakanları
aynalar doğruyu söyler
de kim takar aynaları…

meçhul bir kalemin dolaştiği
yüzsüz sözcükler sokağında
eşkıya yalnızlığını
anlatıyordu
İçsel çatışmaların ağır darbelerinde
kendi suslarına
saklanırken…




büyümek için küçültmek gerekir
dünyayı
aç olmalısın doymak istediğin
sofrada
tutkulu sevmeli, aşk ile gebermeli
icabında
etkilenmek avuçlarında titrek bir kuş yüreği
atarcasına
ruhun kocaman bir arzunun çarmıhında
çivili…




şimdi
üzerine giydiğin herşey çıplaklığındır
her taktığın maske yüzsüzlügün…
hadi
kendini ara
zirvelerde,
atladığın İçindeki uçurumlarındır….


ve oyun

sana bakan gözlere tutsaksın artık…
sen oyna
düş’ü

Biz hep alkışla/yandık….

YILDIZ