Dinle meni, dinle meni,
Ey ermeni!
Bu dünyada, Yerde, Gökde,kainatda,
Mene yalnız sen düşmensen.
Beşeriyyet tarihinde,
İnsanlıkdan gen düşmüsen.
Ne canavar, ne pelengden
Ne fırtına, ne külekden
Qorhum yokdu.
Sen özünü zorla düşmen eliyenden,
Yuhum yokdu.
Hansı toprak üzerine,
Kadam koysan hay olursan,
Neden ötrü?
Axı niye?
O topraka vay olursan
Bu dünyanın ölüm adlı,
Kabusuna tay olursan.
Ox olursan, yay olursan.
Maskalanıb kuzu kimi,
Yetim yetim meleyirsen.
Bu dünyanı,
Pislik adlı niyyetine beleyirsen.
Yazık kimi yazılırsan,
Qebir kimi kazılırsan.
Azededli say olursan.
Harda olsan, kim olsanda,
Axır yene hay olursan.
Hayes,hayes deye-deye,
Zelzele tek vay olursan.
çanak,çanak, Vedre, vedre,
deniz,deniz kan olursan.
Gah serkisyan,Zor Balayan,
Gah Petposyan, yan olursan.
Kana heris canavar tek
kan olursan.
Bir gün seni kan tutacak,
Dünya seni tanıyacak...
Ey ermeni!
Dinle meni...
Men bir türkem,
Kanım temiz,sebrim deniz
Evvel ahır men intikam alasıyam,
Çünki türkün balasıyam.
İndi budi men denizde bir kasırğa doğulubdu,
Hirsim, hikkem dağ olubdu.
Türk yaddaşım,
böhtanından lap boğaza yığılıbdı.
Vulkanlaşıp içim, çölüm,
Menden qorhur indi ölüm.
Çık evimden,
Men ildırım olasıyam,
Çünki, türkün balasıyam.
Toprağımı tapdalama,
Od kalbime od eleme.
Ey ermeni!?
Bu Yer menim, o Yer menim
deye-deye,
bu dünyada yerin yokdu.
Ne Allahın, pirin yokdu.
Yer vermişdim,
Yurt,yuvamda konak kimi,
Sense oldun,
Türk dünyama qınak kimi.
Çık evimden,
İhanetin milletimi,
Kan içinde çalhaladı.
Sen kan olub,
Toprağıma kan suladın.
Çık evimden,
Qezeb olup püskürürem.
Çık evimden,
Sonluğunu pis görürüem.
Çık evimden, ey ermeni!
Yoksa vallah,
Alacakdır ağuşuna bu gor seni...
Çık evimden,
Evvel, ahır toprağımı alasıyam,
Çünki, TÜRKÜN balasıyam.

Xazanqul.