Kar yağınca eteklere
Üşür baldırı çıplak papatya, menekşe
Kardelen daha cürekârdır belki de
Nadide oluşu cazip gelir bazı ellere

Kar yağınca zirvelere
Kimine kayak-eğlence
Kimi gidemez eğitime, hastaneye
Seyir gözlerine bağlı, ne gördüğüne

Kar yağınca şehvete
Kadın arı boku yese
İğnesi batar diline
Eksik gelse de birilerine
Anadır, yarendir
Tüm mesleklerin doğurganıdır
Hassastır, şefkâtlidir, doğa gibidir
Küserse acı kahve tadındadır
Ki telvesinde hep ağlayan, aldanan, ağlatandır

Kar yağınca zirvelere
Süslenir ovalar
Yamaçlarında öksüzlük üşürken
Beslenir özlem
Kürkler avlanır, postları şömine üstüne
Etleri ızgara, kokusu ona buna şuna...
Taş, toprak nasibini alır ne varsa
Ta ki çamurlatana kadar ayaklar
Çekilir fotoğraflar
Sonrasında güneş doğar
Gizler tabiat, örter yorgan gibi
Bahar gelir açar yeni çiçekler
Et etek giyer, peşisıra eklenir
Bıyık bükenler...


a&y