5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1237
Okunma
Vefa bilmece değil bir sözcük iki hece.
Vefa sevgi deminde gönüllerde imece.
Dostlar gönül gönüle maziden geleceğe.
Vefayla gündüz olur en zifiri bir gece.
Vefa karlı bir doruk ak pak ve pırıl pırıl.
Dupduru akan oluk gönülden şırıl şırıl.
Dostluğun bereketi sevginin kaşanesi.
Yâd edilmek istersen sen de vefaya sarıl.
Vefa besler dostluğu dal verir güzellikler.
Onun olduğu yerde yaşanmaz ikilikler.
Birlik dirlik menbaı kaynağı gönüllerdir.
Cümle dosta yârana gönülden esenlikler.
Vefa,gönlün buğusu tertemiz dupduru su.
Vefa gönlü şad eden ebedi gül kokusu.
Dosttan dosta uzanan çiçek donanmış daldır.
İnceliğin som hâli gönlün sessiz coşkusu.
Meydan okur yıllara ısıtır gönülleri.
Bülbülün vefası ki ihya eder gülleri.
Vefadır gönle doğan solmak bilmeyen ışık.
Odur saray eyleyen kerpiçten mahfilleri.
Ankara,19.05.2010
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
