Bir kaçış içindeyim kendimden,soğuk ümitsizlikten ve limansız denizden,
Öyküsü aynı bakışların, iki ihtimalli cevaplarla yada suskunlukla gelen,
Ben denen mefhumun yokmudur bir an olsun hükmüne son veren,
Yazacak bir kaç satır,ve o kalemin mürekkebi soğumadan bitmeden!..

Suskun isyanlardayım,patlasam sönmez ateşi;dur yakma,ruhumun,
Sessizliğim kısa bir an,sedasındayım gök kubbenin ve bir yok oluşun,
Sen!.. seyrinle hayatımı cehenneme çeviren,sesi suskunluğumun,
Son bir kez yankılansın senden tercümanı ol huysuzluğumun!..

Kalabalık bir kervanın bir katarında gizlenmiş bu aciz bedenim,
Gönül sahibi zanneder koca kervanın,bahaneler!..yok nedenim,
Bir sayha koptuğunda ben kervan sahibine acaba ne derim?
Gelin yanlışlarım toplanın!..Sizden bulunmayan sahibime dönerim!..

Ak ey hayatımın ecramı menbaı sen akki bu akış elbet bitecek,
Kapıyı çalan nasıl aktın nasıl da paktın nasıl duracaksın demeyecek,
Suskunluğum nevi şahsına münhasır ebediyyen sürecek,
Sen ey göz perdemin açılmasını beklediği bir vuslatsın elbet gelecek!..

Kılıcını çekmiş ölüme susayan cegaver seni hangi sebeb bağlar,
Bilki ’birbirinize düşman olarak inin ordan’diyen bir emir var,
Emrin gereğidir ’senle,benin’bu arasındaki bu garaz bu ifratlar,
Ayrlık denen nehirler birleşir elbet bir denizde bunu gören göz anlar!..

Gemi kıyıya vurdu yine yalpaladın bırak ey biçare efgan,
Ne zaman gülmüş garip olan bu dünyada naçar gariban?
Sen var yoluna,bir virgül koy satırına akıbetine kaygılan,
Yürü deli,yürü bulunmaz ki aradığın akıl,aradığın zaman!..

2 Aralık 2009-Erzurum