1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1098
Okunma
Her şeyin başladığı yerdeyim.
Ev rutubetli, dağınık…
Yerler kirlenmiş,
Seni bana hatırlatan ne varsa, hepsi gitmiş.
Bahçede bir yaz kokusu.
Öyle sandığın gibi değil!
Bir yaz akşamını hatırlatıyor,
bırakıp da gittiğin beni.
Öyle de acıtıyor ki canımı…
Canım demişken; yalnızlığımın sancılı kanaması,
Tam da canımın üzerinde.
İki kişilik bir yalnızlığın acısını,
Çıkarmaya çalışıyor, bir tek yüreğin içerisinde…
Her şeyin başladığı yerdeyim.
Ev rutubetli, dağınık…
Bir adam ölmüş arka bahçede,
Ve ona ait olan kadını da, beraberinde gömmüş.
Cevap Yaz