5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1323
Okunma
Türküler, en ince yerinden yakalar insanı
Güneş altında küçük bir zerre gibidir aşk
En ummadık yerde düşer dalından yaprak
Ufak çatlamayla yıkılır koca ağaç
Başını vurduğun taşları da götürür su
Fikrinden azadedir her bakış
Ellerin bir demet akasya olur
Boşunadır aslında her barış
Kapıda kalır açılmayan evlerin yolcusu
Sen kendinde uzak, kendine tuzak
Şehirleri hiç mi tanımadın
Bir adımdır, ne yakın ne uzak
Bakakalır, güvercinler yollara
Ufuklarda bilinmeyen bir adam
Gölgesi düşer akşamın her güneşinde
Boynu bükük kalır her bakış her afak.
Hangi türküde dursam, sızlar bir tel
Dallarda meyveler ağlar
Hangi mızrağa dokunsam bir el
Yüreği daim kan ağlar.
M.S./2010
KAHRAMANMARAŞ