Buradan her yer çok ufak ve hepiniz ne kadar da karanlıksınız
Burunlarınızın ucu parlıyor küstah bir ışıltıyla ve nasıl da aynısınız
Sizi çok sevmiştim bayım! Çok sevebilmiştim hepinizi!
-sus ve yalana dolama şalını
Hangimiz ben mi aşk mı?..

Bu yükseklikte sizler benim değilsiniz
Hiç olmadığınızı artık hatırlamıyorum/ ki yalnızca kanamak doğmaktır
Ki yalnızca siz doğurdunuz acılarımı
Ki olmasaydınız eksilirdim
Hüzünsüz lüzumsuz şiirsiz
Sizi çok sevmiştim bayım! Çok sevebilmiştim hepinizi
İnanmalısınız

Yolunu yordamını bilmediğim bir düş burası
Kasabanın ihtiyarları gözlerimde uyukluyor ikindi vakti
Onlara sizleri anlatıyorum bayım
Gömleklerinizin düğmelerini
Yakalarınızın terini
Ki hatırlamak zamandan kurdeladır
Kalabalıklarda gururla yakalarınıza takılır


Çocuklarınız varmış ve arka bahçeli eviniz
Buradan her şey çok uzak lakin görmek isterdim
Dokunmak isterdim erguvanların baharla çıldırışına
Delirişine dikiş tutmayan bu yaraların
Ki yürümek kalamayıştır bayım!
Bir çerçeve bile olamayıştır hayatlarınıza
Bu rüyada hepiniz çok tanıdıksınız
Eksik şu ki kendi yüzümü seçemiyorum
Bayım!
Bana bunu yapamazsınız !

…