Kopamam senden vazgeçemem,
Dön bana yarim sensiz gülemem,
Gözlerim yaşlı, ey kalbi taşlı,
Şimdi sevdiğim ellerin aşkı.

Sönmez bu yangın, bitmez acılar,
İçimde sevdan vurur sancılar,
Ey sevmek bilmez vicdansız zalim,
Yaktın gönlümü perişan halim.

Aldım elime kalemimi, yazarım tüm derdimi,
Yeter artık usandım ve anla sen bu sevgimi,
Senden sonrası yok, olmadı ve olmaz,
Ölürüm aşkından ve kimse bana da mani olamaz.

Yine sensiz bir gece ve yine bak ağlıyorum,
Elimdeki resmine, bakıp avunuyorum,
Ben ne yaptım Allah’ım kendime soruyorum,
Evvel ne mutluydum, şimdi sürünüyorum.

Dört duvar içende kaldım yok yanımda hiç biri,
İstemem mi mutlu olmak bende şu eller gibi,
Derdime de dermanım olmadı ve tükendim,
Bende şimdi canıma kıydım elime aldım neşteri.

Dinle yarim sanadır bu son demimde sözlerim,
Belki bende özlerim ve kurumaz oldu gözlerim,
Sanma sakın unuttum, her gün seni özlerim,
Senden başka sevmedim sana yemin ederim.

Şimdi nerdesin kimin aşkısın,
Sen kendin gibisine çok yakışırsın,
Ömrümü verdim değdi mi sana,
Değmezmiş anladım yazık sevdama.

Sefa Yılmaz