Ameliyata gidiyorum, ameliyata,
ALLAH ü TEÂLÂMA tazarru ede ede.
Nezir ADAK, Hüseyin ERKUT, bir de bendeniz,
ALLAH ü TEÂLÂMA tazarru ede ede.

Bindim asansöre saat sekiz sırasında,
İndim ve bekliyorum bekleme odasında,
Em bekleyen pür-nevi hastalar arasında,
ALLAH ü TEÂLÂMA tazarru ede ede.

Orda ki her hasta inan kendi sevdasında,
Acil şifa dileyen dertdaşlar arasında,
Yer aldım bende kasaplıklar arasında,
ALLAH ü TEÂLÂMA azarru ede ede.

Çağrıldım, iğne vuruldum, bir sedyeye bindim,
Bilmedi, nasıl oldu, birden bir hole sindim,
Kalakaldım o holde sedyeyle bir ben kendim,
ALLAH ü TEÂLÂMA tazarru ede ede.

Sonra aldılar beni, o kesme odasına,
Vurdular iğne ve morfin belin ortasına,
Yattım boylu boyunca sedirin ortasına,
ALLAH ü TEÂLÂMA tazarru ede ede.

Attı donu doktor Kâmil, âlen oldu varlık,
“Ne yapalım, hastasın olacak o kadarlık”
Zayi oldu gözümden azda olsa bir farlık,(ferlik)
ALLAH TEÂLÂMA tazarru ede ede.

Ameliyat oluyorum, loş farlar arasında,
Koca pabuçlu bacı, doktorlar arasında,
Tansiyon ölçen, serum takanlar arasında,
ALLAH ü TEÂLÂMA tazarru ede ede.

Ameliyat oldu, pansumanı yaptı doktur,
“Kan verelim mi^dendi? Öteki: “Gerek yoktur,”
Açtılar perdeyi, baktım yarama, kan çoktur,
ALLAH ü TEÂLÂMA tazarru ede ede.

Doktor KÂMİL, İRFAN, bacı SABAHAT gittiler,
Beni gene bekleme odasına gettiler,
Hemşireler; tansiyon ve nabzımı ölçtüler,
ALLAH ü TEÂLÂMA tazarru ede ede.

Enînler muztarip, haykırışlarsa pek elim,
Nedense benim varmıyor o enîne dilim,
Gâh serumlu kolumda, gâhi yaramda elim,
ALLAH ü TEÂLÂMA tazarru ede ede.

Hatır sual etti, tansiyon ölçen hemşire,
Dedi, can geldi mi morfin yapılan yere?
Ne gezer dedim, biri inler iken ha bre,
ALLAH ü TEÂLÂMA tazarru ede ede.

Ayrılırken, “haber ver, can gelince olmaz mı?”
Cansız yerlerime neden bilmem can dolmaz mı?
Morfinin tesiri de yavaş yavaş solmaz mı?
ALLAH ü TEÂLÂMA tazarru ede ede.

Bacağım canlandı, gel de bak, hemşire hanım,
“Bir dakika bekle, geliyorum hemen canım!”
Bir baktım ki yarama, dışa vurmuş kanım,
ALLAH ü TEÂLÂMA tazarru ede ede.

Geldi hemşire. “Telefon edelim, alsınlar”
“Kanlı yerini, yeniden bir güzel sarsınlar”
“Nabzın güzel dedi,”tekrar tansiyon alsınlar”
ALLAH ü TEÂÂLA tazarru ede ede.

Hastabakıcı AHMET geldi de aldı beni,
İncitmeden, ağrıtmadan benim hasta teni,
Çıktım ki sayamam hiç geçmiş olsun diyeni,
ALLAH ü TEÂLÂMA tazarru edede ede.

Biraz sonra geldi yanıma hemşire GÜLTEN,
“Bilmiyordum, ameliyat mı oldun bugün sen?”
“İğne yapalım mı dedi, ağrıyorsa beden?”
ALLAH ü TEÂLÂMA tazarru ede ede.

Gitti… Gene geldi GÜLTEN, dedi, “kısık sesin,”
“Ne dersin? Verelim mi sana biraz müsekkin?”
Sağ ol. İstemem ben, ederim kendimi teskin,
ALLAH ü TEÂLÂMA tazarru ede ede.

Cemil; fazla açıldın, derin açılma yeter,
Sen gayet iyisin, var senden daha beter,
Elbet gün gelir, seninde derdin biter,
ALLAH ü TEÂLÂMA tazarru ede ede.

KÜÇÜK OZAN (CML DMR)
HASTANE ESİNTİLERİ’inden.
TAZARRU ETMEK: Kendini alçaltarak huşu ile yalvarma.
EM : Çare.
ÂLEN : Açıkta, meydanda.
PÜR-NEVİ : Çok çeşitli.
ENÎN : İnleme, inilti.
MÜSEKKİN : Rahatlandıran, uyuşturan.
TESKİN : Yatıştırma, durdurma, kendini avutma.