zaman ağır ağır işlerken
kumsati misali dökülüyorum
döküldüğüm yer ne bir cam
ne de bir sahil
kırıldığım yer tam orta
teğet geçecek olansa ...
unufak bir sevda


al
avucundaki yara tuz basıldıkça kanayacaksa
bir kaç parça acı da benden al
içine topladığın bunca safsata
bir felsefe metni değildir
ve
doğrunun eşiği kapanmakta

yetiş
elimizle tuttuğumuz karınca misali doğrular çalışıyor hala

sonra vakit kararınca
görüşlerimiz körelecek ve ama misali düşeceğiz yollara

ayağımın değdiği yer kadardır diyordun dünya
kaç filozof yargılanmıştı
ve asılmıştı
da
dünya uçsuz bucaksız bir gayyaydı aslında

düşüyorum
çukurlar ruhumun engebesinin dışında

ve bir arazi var
kırsal
kaç parça ekilse de kaç dönüm biçilse de bir filiz çıkar

sen say
bak bir filiz vardı adı
ardımızdı
peki giderken kaç kapımız aralık kaldı


sadece mevsim aralıktı