yağmur da yağmıyor buralara
sensizliğin acısı içime
bir mayıs gibi düşüyor, şiirden içeri
kopan her yaprakta kalıyor elimde umudum
ve bir takvimde, tükeniyor ömür dediğim...
yazdığım her şiir zindanı oluyor oysa…
ve kendi zindanımda mahkum oluyorum
kendi ömrüme gardiyan...
ve hiç bir şey
seni unutturamıyor bana
...
bu çaresizlik
bir demir parmaklık gibi
örüyor dört bir yanımı
bir yanım güvercin kanadında
maviye tutsak
bir yanım baykuşa muştu...
bir türküdür yar dudağında sevda
uykusuz bir düştür göğsünde şafak...

tükeniyor mevsim
gül tenine hasret...
yılgın bir beklemek düşüyor bahtıma ,
yastık altı resimlerde
solgun bir yüz oluyorsun…
tutunup kirpiğimin ucuna
damla damla dökülüyorsun…

bahara dair ne varsa
seninle gitti bu şehirden
ve şimdi yağmur da yağmıyor buralara
hangi bulut getirir seni bana
hangi bahar gözlerine benzer artık
ve içimdeki bu acı
ne vakit diner söyle hadi...
vakit dar
son bir kez görseydim bari..