Bir gün musalla taşına koyduklarında
Ve beni orada gördüğünde çok ağlayacaksın
Ancak beni bir daha göremeyeceksin
Belki de o zaman anlayacaksın
Gerçekten de ne kadar çok sevdiğini

Göz yaşların pınar olup kan akıtacak
Pişman olacaksın
Keşke keşke bir daha görebilseydim diyeceksin
Ancak iş iten geçmiş
Ben se dünyadan el etek çekmiş olacağım

Bir zaman gelecek beni unutacaksın
Hatta öyle bir zaman gelecek ki
Başka birisi çıkacak karşına
İlk başlarda çok hoşlanacaksın
Ve benimle yapamadığını yapacaksın

Evlenecek ve bir yuva kuracaksın
Sonra bir çocuğun olacak
Ve ben işte o zaman aklına geleceğim
Hatırlayacaksın benimle kurduğun o tatlı hayalleri
Hani üç tane çocuğumuz olacaktı ya

Hani öyle düşlemiştik
İki tane kızımız birde oğlumuz olacaktı
Kızlar Feyza ile Beyza oğlumuz ise musap olacaktı
Bir evimiz mutlu bir yuvamız olacaktı


İşte bu güzel hayallerimiz aklına gelecek
Ve doğan çocuğuna ismimi koyacaksın
İşte o zaman bir zamanlar seni çok seven
Sevdiği halde çok üzen
Şaşkın sevgilin aklına gelecek

Epeydir gitmediğin yerini bile çoktan unuttuğun
Mezarımı arayacak ve bulacaksın
Gözyaşların tekrar kan pınarı olacak
Ve mezarıma dökülen gözyaşların
Beni tekrar tekrar yakacak

İşte ben sana o zaman sesleneceğim
Güzel sevgilim ağlama olur mu
Sen mutlu ol yeter diyeceğim
Çünkü güzel gözlüm ben seni çok sevdim