Hani bir hançer saplanır ya yüreğine
Bedenin kor alevler içinde yanarken,
Buz gibi görünebilir misin yeniden?
Hani hiç yaşanmamış gibi,
Hani hiç tanışmamış gibi davranabilir misin?
Mutsuzken mutluyu oynamak gibi birşey herhalde…

Yeniden güvenebilir misin insanlara,
Yeni bir tene alışabilir misin?
Havlulara dokunabilir misin yeniden?
İçinde bulunduğun savaşları yansıtmadan,
Sevebilir misin beni yeniden?

Henüz bedenim bedenine değmemişken
Nefesimdi gözlerindeki ışıltı…
Bilirsin ben söz verirsem yaparım.
Umudumdu son nefesimi kollarında vermek…
Sen yokken yaşadım mı sanıyorsun?
Batmadı mı her nefes ciğerime ciğerime…

Şimdi tebrik etmek lazım seni koparanları,
Kınalar yakmak gerek bitmez yakacak yerlere,.
Söz verdim üzmeden, kırmadan gitmek için…
Yapamadım be Sevdiğim, olmadı… Olmuyor…
Tüm kırgınlıklar iin, tüm acılar için
Gitmek lazımdı, gidemedim…

Görmediğin resimlerin hala duvarımda
Gülüşün sarmış odamın dört bir yanını.
Bilgisayarımda sen, cüzdanımda sen…
Hepsini yırtmak, yakmak kolayda, ya kalbimdekileri?
Sevipte kavuşamayan ilk biz miyiz?
Nedir bu kin bu acı…

Sefa Yılmaz