40
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
3274
Okunma

deniz suyunu çeker tenimden , ortalık tuz beyazı
bir boy yüksek bir beden büyük gelir aşk üzerime
yalnızlığın çelmesine takılır bileklerim
gözlerimde siyah mı siyah bir perde aralanır
arkasındaki tül rengi ise gri
ve güneşi sokmaz içeri
artık gerçektir yalanın rengi
mavi ise intiharın eşiğinde bırakır her şeyi
zaman vurgun yapmaya hazırlanmaktadır viran şehrin tükürülmez yüzüne
hep aynı aya mecbur kalırken gökyüzü
yıldızları düşmeyen ulvi bir ilâhi’ye sığınır ruhum
sessizliğin serenatı yükselir bulutların evine
özümde kayıplar bedenime yontulmamış taş duygular bulaşır
kırık derme çatma bir hayâle sığdırılır içimde beslediğim umut
oysa ki? aşk
zifirin gözlerine düşen bir dolunay ışığıydı
ve aşk
sabahların geceden aldığı en büyük duaydı
bugün ise ayın tam ortası
ve yarım asırlık bir bekleyişe daha soyunuyorum
üstümde yırtığı bol süzgeç umutlarım
elimde anlamsız bir kaç kelime ile şiir doğuracak satırlara uzanıyorum
yolum patika
değdiğim toprak ise ten kokulu
hadi
ya kes nefesime giden damarı
yada keşfet özümdekini
yuvamın çatısından düş içeri ey sevgi/li
13/05/2010
10;10
eMİNE
5.0
100% (26)