Gecelerin cesur karanlıklarıyla sözlenen hüzünlerim
Yine firar ediyor kalbimin odalarına
Yüreğim yokluğunu gözyaşlarıyla ısıtıyor
Kalemim ise sayfalarımla ölümbaz bir köşekapmaca oynuyor
Biraz sen biraz da ben esen rüzgar
Sürükleyemiyor bizi vuslatların kıyısına
Sen yakınımda uzak diyarları andırırken
Ben bu şehrin semalarına yüreğimi açıyorum
duysun beni gökkuşağı
Benim gökkuşağım isminin harfleriyle donatılmış
Ne sarı ne de turuncu tanıyor
Sadece yokluğunun kan kırmızısını damlıyor gözlerim
Sana sesleniyorum "Yegane Hasretim"
Sen hiç yağmurlarda ağladın mı hüsranlarını?
Gecelerce bekledin mi ürkek bir sükünetin tebessümünü?
Sen hiç mutluluğu aradın mı,keşfetmeye çalışırcasına?
Hiç yarınların kavgasını dertleştin mi hüzünbaz dünlerinle?
Geceler şahidimdir
Ben bunları yaşadım
Yani anlayacağın hüsranlar yüreğimden silinmedi hiçbirzaman

Karakışlara bir bahar umuduyla bakmayı
Yağmursuz toprakları gözyaşlarınla ıslatmayı
Hüzünlere yarenlik eden ürkek yalnızlıkları
Sen nereden bileceksin.

Sen gözlerini gelecek için açarken
Ben hasretini öpüyorum üşüyerek
Sen baharımsı saçlarına koşarken sarı Çiğdemlere
Ben karakışlarımla ayazlara teslim oluyorum
Sen hüzünlere en mitralyöz kademleri basarken
Ben hüzünlerimle dertleşiyorum

Duy beni ne olursun GÜNEŞ GÖZLÜ
Sevdamla yüreğine secde ettiğimi
Dualarımın insaf bekleyen yalvarışlarını
Duymuyormusun?
Görmüyormusun?
Marx’ın sürgün edildiği cehennem şahidim olsun ki
Ben sensiz cennetimi cehenneme çeviririm
Sensiz kalırsam eğer
Hercai bir çiçek kapatacak gözlerimi
Şahadetim isminle yalvaracak merhametsiz Tanrıya
Şemsiyem açılamayacak bir daha hüsran yağmurlarına
Sensiz kalırsam eğer
Haritalar senli ülkeleri,şehirleri,labirentleri değil
Ölümün Kuzeyine sürgün coğrafyaları gösterecek
Lügatlarımda manası boş bırakılan "sensizlik"kelimesi
Lügatlarımda ölümün kanayan yanı olarak yerini alacak.
Unutma ben sensiz kalırsam
Ölümler bana "Hoşgeldin"halılarını serecek

Sen başarılarınla övünürken
Ben 28,29,30,31 değil asırlar çeken
Sensiz ayların hasretini kutluyorum
Uykular kapatamıyor yalnızlığın gözlerini
Ne olur gözlerini gözlerime ikram edip gel artık

Aşkımın ölçüsü uzaklar mı olmalıydı?
Nefes nefese titrediğimiz anlar
Bakışlarımıza metraj olamazmıydı?
Neden hep yollar yakınken uzak görünürdü?
Uzaklarımız yakından daha da yakın olabilirdi.
Müptelası olduğum gecelerde
Saatler artık seni sen vurmuyor
Karanlıklar ise parçalıyor yaralı sözlerimi
Parantezlerim bile senin adınla yemin ediyor cümllerde
Şehrin hüzünleri kümelenip bağdaş kurmuş
Kokuna hasret yıldızsız gecelerimin üstüne
Damla damla kan akıyor gözlerimden
Peronlarca dizilmiş olan yalnızlıklarımın üstüne
Gelen hiçbir yolcuda sana benzemiyor
Kimse sen kadar sen olamıyor bana

Yokluğun ölüm olsa gerek
Sana taptığımı belki bir şiirle anlatamam ama
Şunu bil Hasretim
Ekmekle suya duyduğum ihtiyaç kadar
SANA İHTİYACIM VAR..