Ne Güzel Düştüm Sana

Düştüm göğsüne vefakar bir buluttan
Sen olarak da kestirmedim bunu
ve düştüm kestiremediğim sana

Gök yarılıyordu
Göğün kaçmak istediğim dünyasından kaçabildiğim için
gök kızgındı bana

Senin üzerinde şemsiyen yoktu
Ne güzel düştüm sana

Ve sevdim üşümüş tenini
Bırakılmışlığını teninin yağmura
Rahatlığını sevdim
ve sevindim cesaretinin gökten büyük olmasına

Ne cüret düşmek sana

Korur musun beni sıcaklığından
Benim için
biraz soğuk durabilir mi tenin
Ben sende eriyebilirim de
Teninin gözeneklerinde kaybolabilirim örneğin
ama birazcık üşü
Bir müddet daha düşüversin sıcaklığın benim için
ve terine karışmadan önce daha daha bir çok kez bakabileyim
sevdiğim kişinin yüzüne

Ne nimet düşmek sana

Ben küçüğüm
Miniminnacık bir damla
Koruyabilir misin
sanmadığın halde beni

‘Heyyy’ duyabiliyor musun
Sana düştüğümü yoksa fark etmedin mi

Kayıyorum şu an suretine
Birazdan öleceğim
Yok olacağım
Uçacağım
Göğün dizleri dibine varıp
gene bir kız yüzünden gökten medet umacağım

Umurumda mı gök
Sana düşmek ne güzel
Ne güzel düştüm sana


Hasan KARAKAYA
09.04.2010

hasankarakaya.wordpress.com/