Uçurtma!!!

Tekerlekleri olmayan bulutlara oturabilir misin benim için
Ben oturamıyorum da
Benim tekerleklerim var ve beni uçurduğunu söylüyorlar
ama ben hiç uçmadım
Şöyle gögüs kafesimi yırtarcasına koşamadım hiç uçaklarin ardısıra
ve imrendim hep önümden koşup geçen çocuklara


Güneşi yakalayabilir misin benim için
Benim ayaklarım tutmuyor da yetişemiyor güneşin varlığına
Koşabilir misin benim için uçarcasına
Göğe süzülen şu kırmızı çizgili uçurtmanın ardından mesela
Gerçekten yapar mısın bunu benim için
Beni bir dakikalığına nefessiz koyabilir misin


Hem uçak olmasa da olur
Varsayarım yorulmadığımı
Unuturum tekerleklerimi bacaklarımı
Ben de yarışırım istersen senle gökkusağına kadar
Rengarenk oluruz birlikte fenamı
Terli terli su da içeriz sonra
Sonra bir hafta komalık yatarız evde
Olsun uçalım güzel çocuk kaçalım bu diyarlardan
Bir dakika da olsa bir hafta razıyım döşekte yatmaya iste
Güneşe kadar var mısın iddiaya güzel çocuk
Var mısın benimle uçurtma olmaya göğe

Yalnız erken dönelim eve
Anam merak eder
Üzülür son evladım da uçtu diye elimden
sanır bildiği tüm kuşlar dönmez eve erkenden
ama asla vazgeçmeyelim özgürlük hevesimizden
ve merak etmesin analar yavrucaklarını
Çocuklar koparır tutmayan bacaklarını da
Merakta koymaz analarını

Ben iplere takılı o sakat çocuk
kaflar ardından bakan
Sen benekli karanfil kokan çocuk
dallardan sarkan
Ne o küs müyüz yoksa
Gelmeyecek misin ardım sıra
Sensiz uçamam anlasana
Desteksiz olmaz bu gidiş
Tutmalısın özgürlüğümü
Bir kırbaç gibi sallamalısın beni havaya
Avazım çıktığımca ’ya heyyyyyy’ demeliyim ’ya heyyy’
Garip sesler çıkarmalıyım heyecanıma verip yüreğimi
Pırlaşıp bir an dünyadan göçüvermeliyim
ama kimsesiz ama çaresiz
Bir an yüreklenen dizlerim uçmak için isteksiz

Bazen dümensiz de olabilirmiş gülüşler
Bir uçurtmanın peşindeysek eğer...

Hasan KARAKAYA
26 Nisan 2010

hasankarakaya.wordpress.com/