0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1005
Okunma
çık gel
arın günahlarından
yak sevaplarını da
bir kuru bakışa
yalan nasılsa
tümü dedikodu
boşuna dönüyor dünya
yoksun ya
akşamları hüzün iner
pencereme perde perde
dikenli bulutlar
geçer gözlerimden
damarlarımda asit alev alev
genzime kaçar çığlıklar
kokunu düşürür
duvarlara
kurumuş bir söğüt yaprağı
göğsümün kafesinde
mahpusum
ağırlaştırılmış müebbet
örümceğe yüz tutar
parmaklarım
ümmiyim bundan gayrı
kemirgen böcekler
en yakın dostlarım
vefalılar bırakmazlar
kırılıp incinse de
parmaklıklarım
yalan demiştim ya
boşuna dönüyor nasılsa
dünya
çık gel arın
ben yokum
yarın
