düşünceler delirdi, bütün zehrini kustu,
yaklaştı adım adım..enseme nefesleri..
bir çığlık ki; içimde..bütün benliğim sustu,
yapayalnız odamda, yalnız gece sesleri..


sıkıştım dört duvara, üstüme çöktü tavan..
kalemim mürekkepsiz, odam, ufkum gibi dar,
hüzün orkestrası..tik tak akrep, yelkovan..
çalıp söyler beynimde, ta ki sabaha kadar


gözlerimde bir korku, kapımda bir gıcırtı,
küçücük koğuğundan firar ediyor akıl..
her şey bir muallakta, herşeyim bıçak sırtı,
sen..gece yüzlü fikir..yıkıl önümden yıkıl..


kuşattı surlarımı, bu ölümcül sarhoşluk,
yolsuz sarhoşlar bile, benden daha ayıklar..
bu nasıl bir bilmece, sonu gelmez bir boşluk ?
karanlığın içinde..gizleniyor ışıklar..


ha koptu, ha kopacak, gerildi sabır yayım,
bilmem kim duyar beni..imdadıma yetişir..?
bırak ey! puslu gece..bırakta uyuyayım,
vakit uyku vaktidir..sabaha kalsın şiir..

ahmet turgut atlık


03.05.2010