Sen Afrodit’in aşklara yasaklı,
Günahsız rahibesi Hero’sun.
Ben, gözlerinin maviliğinde saklı,
Aşk denizini kulaçlayan Leandros’um.
Bakışlarının derin sularından geçtim,
Gözlerinin şölenlerinde sevdayı içtim.

O mahcup gülüşün, ar nişanesi,
Oyuna doymamış çocuk edasıyla
Mahzun yüzün, nur tanesi.
Göğsünün çözülmemiş düğmelerini,
Yüreğinin sevda kıyılarına tutunan,
Tutkulu adama aç, ne olur!

Dolunay gibi gecelerime doğarsın,
Seninle aydınlanır her günüm.
Ağarsın saçlarım, uğrunda ağarsın,
Ruhuma bir nur olur yağarsın;
Sensiz, kapkaraydı dünüm.

Dudağımda demlenirken şiirler,
En güzel rengi gözlerinde gördüm;
İklimleri değiştiren gözlerinde.
Sensizlik girdabında çilemi ördüm,
Senden uzakta yıkılır tüm şehirler.
Üsküdar sahilinde martılara sordum;
Kız Kulesi’ndeki aşkla, bizimkisi birler.

Fener diye tutunuyorum gözlerinin ışığına,
Fırtınalarda boğulurum, ışıksız kalırsam.
Ölmeyecek bir efsane yaşat aşığına;
Mavi gözlerinden ilham alırsam,
Leandros gibi çarçabuk ölmem;
Korsansız limanlarına demirledim, dönmem.
Ay teninde ruhum can bulur,
Alev gözlerinden ışık saç, ne olur!

03.05.2010
Muhittin Alaca

Kızkulesi ile ilgili anlatılan ilk hikaye;
Ovidius’un kaydettiği bir aşk hikayesi. Zamanında Üsküdar sırtlarında Tarnıça Afrodit adına bir tapınak vardır. Hero’da genç kızların görev yaptığı bu tapınağın rahibelerindendir.
Kulede kumrulara bakmakla görevlidir. Aşka yasaklıdır. Her ilkbaharda doğanın uyanışı adına tapınak çevresinde törenler yapılır, çevre şehirlerden insanlar akın akın tapınağın çevresine gelir, yenilir içilir, aşkı bulamayanlar Afrodit’e mabedinde yakararak aşkı yaşayabilmek için yakarırlar. Boğazın karşı kıyısında oturan Leandros’ta bu törene katılmak için tapınağa geldiğinde Hero’yla karşılaşır. Birbirine aşık olan iki genç, Leandros’un gece kuleye gelmesi ile aşklarını kutsarlar. Kızkulesi her gece iki gencin gizli aşkına tanıklık eder. Leandros’un yüzerek kuleye geldiği fırtınalı bir günde kıskanç bir rahip feneri söndürür. Karanlıkta yolunu kaybeden Leandros boğazın sularına gömülür. Sevgilisinin öldüğünü gören Hero da kendini Kızkulesi’nden Boğazın sularına bırakır.