Erteleyemem artık seni bir başka bahara
Bağımsızlığı mı kaybetmişim bir notasız şiirin sonunda
Üşür ellerim senin olmadığın yerlerde
Terk edilmiş bir limanın ortasındayım
Labirentsiz bir yolun sonundayım..

İğnelerin ayaklarıma batmasından usandım ..
Edatımdan ayrı yaşamak zor..
Ne harfler tükendi,ne de isimler , nede ben
Sessiz harfle başlayan ismine her gün yüklem oldum..

Satır aralarına sığdırmadığım seni, kalbime sığdırmayı sevdim
Elverişsiz coğrafyada sana yanmayı sevdim
Verimsiz topraklarda çiçekleri sulayıp, sana getirmeyi sevdim
İçime döktüğün kor ateşten sana bakmayı sevdim
Yapraksız bir ağaca yaprak oluşunu sevdim
Ortalıkta gezen kurtlara gitmeyişini sevdim
Mavi renklerin içinden bana renk oluşunu sevdim..

Boş bardaklara su doldurmayı seçtim
Ellerimin bağlacı zincirsiz…
Neredesin ?
İçimde ki ses boğuyor her gece
Mayınsız bir yola döşenmiş birkaç hece
Lal olan dilimde kaç yara açtı
Erimiş buzlarımın hatırına dondum bir gece..


Ilık bir suya çamur katmamışım
Çıkılmaz sokaklara barikatlar kurmuşum
Arkanda bir izmarit eziği gibi yanmışım
Kara yollarında bilmem kaç saat beklemişim..
Rakamı belli olan bir tarihte sana sevdalandım
Mayınlara basmak istemiyorum..
Islak mendillerle sırdaş olmaktansa
Islanırım öyleyse …
Ve sen her nefesimde olacaksın bir ömür.



Mahmut BARIŞ