Araya mesafeler korum deme sakın gülüm! Sen yapamazsın
Rüzgârlar ölümüne tufanlar olup eserken, tüm bedeninden
Çok acılarda da ham yandım, çok çamurlara da hep bulandım ben
Tüm yollarını da yaksan yıksan, bensiz dünyalara da erişsen

Yüreğinde yanan ateşi, deryalar da döksen söndüremezsin
Seni öylesine özümle sardım ki tüm bedenden, sökemezsin
Kahırlar oldun patladın içimde, sen bırakıp da gidemezsin
Benim yerime hazineler sunulsa, tercih bile edemezsin

Dur durak da bilmez, aşkının haykırışları ile sen koşardın
İçindeki alev alev yanan yangınla, sen bana hep coşardın
Acıların da seni, göçük altından çekip çıkartan da benim
Hayatımı da senin uğrunda, bir pula düşüren de bu elim

Sen yüreğimin içinde filizlenip döl verdin, çınarlar oldun
Baht karanlığında, ufkuma şavkını kendi elinle sen sundun
Ruhuna canımla derman olup, yoluna tüm ömrümü tükettim
Sen bu tatlı gönlü bırakıp da, acılarda kalamazsın yârim

Dağların delisinin delisi, külhan yetimi bir garibim ben
Rüzgârımı da, içine sıcacık akan bu varlığımı da sen
İçinden bir çırpıda bu kor yangını, söküşte çıkaramasın
Sarıp hissetmekten vazgeçip, kalbini bir tutuşta atamazsın…

(03.05.2010)AZAP...