Birgün;

Serin bir akşamüstü sokakta yürüyordum
Sevaplar Kavşağı’nda iblis beliriverdi
Varmaya adım kaldı ileri sürüyordum
Sual okunu çekip yayı üstüme gerdi



Dedi;

Seni iyi görmedim halin perişan olmuş
Gömülmüşsün alnında beliren çizgilerde
İçtiğin gamın rengi kalbine nişan olmuş
Sarhoş sarhoş gezersin hayali sezgilerde

Dedim;

Sende bulamadığım âleme erdim; şükür
Seccademden alnıma akseden derinlikte
Dermanımı yazacak kaleme erdim şükür
Ruhum raks havasında manevi serinlikte

Dedi;

Aygın maniler vardı dilinde nice zaman
Şimdi uyur uyanık nağmeler duyuyorum
Çakırkeyif gecede bana çaldığın keman
Nerde sana aldığım o mest edici borum

Dedim;

Ve “anladım ki sanat Allah’ı aramakmış”
Bağlara giden yolda dikenler bitse bile
Değil geceler boyu bir ömür yeter kamış
Manalardan çekilmiş içeceğim mey ile

Dedi;

Muhafızlar dikmişsin gözleri ateş saçan
İçinde kol gezdiğim kapısına köşkünün
Göremedim Nefis’i bana kol kanat açan
Usanmakta bir vakit dizlerinde düşkünün

Dedim;

Yalnız Allah’a açık bütün kapı pencere
Geride kalanların yüzüne perde kat kat
Senli bütün saraylar yıkılıp batar yere
Ellerinle yaptığın bütün direkler sakat



Sonra;

Yüzünü buruşturup yoluna devam etti
Kalkan delinmeyince oka kızdı galiba
Son bulunca üstüme saçtığı vahameti
Gidip uyur kalplerde gece sızdı galiba



MEHMET DURAK


02.05.10 – 01.27 – KARAİSALI