Artık buralardan gitmeliyim. Buralardan gitmeliyim. Sevdiğim herkesten, her şeyden uzağa gitmeliyim. Her sabah vapurda iki yakasını birleştirdiğim İzmir’in yosun kokan iskelelerinden. Konak’ta sinema afişlerine bakarken elimi ısıtan kestanelerden.Görmeyip başımı çarptığım otobüs durağı levhasından.İmbatın serin esintilerinden.Bir kasım gününü ansızın yaza çeviren güneşten.İzmir’in saklısından, gizlisinden.İzmir’in kokusundan sesinden.Hüzünlerle yanıp sönen gece karası gözlerinden uzaklara gitmeliyim.

Artık bırak beni demeliyim İzmir’e. Aşkın bak nasıl ben olmaktan alıkoyuyor beni.Güzelliğin gözlerimi kamaştırmıştı ilk bakışta. Sonra o güzelliğini bir türlü soldurmasa da gölgeleyen karanlıklarını, gecelerime çöken kasvetini, yabancılığını gördüm. Her aşığın gibi beni de kendine katmaya, kendinin yapmaya uğraşma İzmir. Senin karanlığında hüzünle sevincin, varlıkla yokluğun çarpıştığı kollarında sıkışıp kalmadan. Güzelliğin solup kaybolmadan artık gitmeliyim. Her aşk gibi buda bitmeli İzmir…

Bulutların baş döndürücü sarhoşluğunda bir başka İzmir düşlemeden. Gündüz göğünde unutulmuş ayın hilâline tutunup gitmeliyim buralardan. Yabancısı olduğum bir şehregitmeliyim.Benim olmayan bir şehirde derin bir nefes almaya gitmeliyim.Sevdiklerimden, beni sıkıştıran, beni borçlu, umutsuz, kimsesiz bırakan sevgileriyle beni kendileri gibi davranmaya zorlayanlardan uzaklara gitmeliyim.Hem kendinden kaçıp, hem kendimi bulmaya gitmeliyim.Nefes aldırmayan İzmir’e sırtımı dönüp, onu göremeyeceğim kadar uzakta derin bir nefes almaya gitmeliyim.Uzun bir yolculuktan dönüp İzmir’e kavuşmanın mutluluk gözyaşlarını İzmir’in yağmuruna karıştıran duygularımı yanıma almadan bir kez daha denemeliyim dönüşsüz yolculukları…

İzmir artık ayrılık vakti, senden geçtim ben. Sen de benden geç, bırak beni İzmir. Bırak Kordon’da beş çayını başkası içsin, bırak başkası döksün içini mavi yeşil çarpıntılı sularına. Başkası gezsin Alsancak’ta, Karşıyaka’da. Başkası kaybolsun Kemeraltı’nın çıkmaz sokaklarında. Bırak ben gideyim İzmir. Sende aradıklarımı bulma umuduyla bırak uzaklardan seni özleyeyim. O özlem öylesine kör etsin ki gözlerimi, senden kaçıp kurtulmak için geldiğim şehre İzmir diyeyim…