MOR SALKIMLI SOKAK
Seni düşündüm yine bu akşam üstü,
Gelmedin mor salkımlar sana küstü,
Umutsuz bekledim sabaha kadar,
O çok sevdiğim yağmurlar bile sustu.

Seni düşündüğüm de çıldırdım yine,
Kahrettim seni benden çalan geceye,
Seni sordum yastığıma,seni sordum boş odama,
Hesap sordum yumrukladığım duvara.

Mor salkımlı sokakta ellerimi tut,
Okşa yine saçlarımı dizinde uyut,
Ne çok sevmişim seni,gidnce anladım,
Bu serseri gecelerimde sana ağladım.

Bu akşamda sensizliği anılara sarıp içtim,
Kaybettikten sonra anlıyor insan,
Meğerse hiç kimseyi senin kadar sevmemişim,
Bir dönsen;
En güzel yerinde biten bu rüya
Yeniden yaşanır istersen
Yıldızları sermez miyim ayaklarına?
Geldiğin yollara toz olmaz mıyım?
Yine şafak söküyor…
Uykuları unuttu gözlerim,yine tavanda
Ne vardı diyorum.
Ah bir dönseydin son anda
Şarjörüne hasret sürdüm sazımın
Şimdi hüzün işgalinde yüreğim
Ve ben hala o mor salkımlı sokaklarda
Bıraktığın yerdeyim…
Ahmet ŞENDÜL