Yaşamak azap oldu sensiz bu dünyada.
Hiç ummazdım böyle olacağını.
Seni böyle deli divane severken, dünyamı başıma yıkacağına.
Doğrusu çekip gitmeni hiç beklemezdim.
Beni böyle kimsesiz, öksüz bırakacağını.
Hani gitmeyecektin sevgili.
Ellerini hiç çekmeyecektin ellerimden.
Hani hep yanımda olacaktı sevgin.
Sana verdiğim sevgiyle coşacaktım, mecnun misali.
Leyla seni, mecnun beni kıskanacaktı hani.
Bana söz vermiştin hatırladın mı ?
Hani gitmeyecektin sevgili.
Kaldım işte bir başıma şu koca dünyada.
Sokaklar sustu, hiç kimse yürümüyor ardınsıra.
Hangi kendini bilmez demiş, erkekler ağlamaz diye.
Bak çocuklardan farksızım.
Yaşlarım benden izinsiz düşüyor gözlerimden.
Onlarda ağlıyor ardınsıra, yağmur olup dökülüyor.
Şimdi kimlere anlatırım derdimi.
Kime söyleyeceğim artık o çok sevdiğin şiirlerimi.
Geride boynu bükük kaldı kağıt kalem.
Kimlere nasıl söylerim çekip gittiğini.
Bu kadar mıydı sevgin, buraya kadarmıydı sevgili.
Hani söz vermiştik, hani söz demiştik.
Ölüm gelince ben azraile kafa tutucaktım hani.
Canımı alma, benim sevdiğim var diyecektim.
Bırak azraili, Canımı Sen aldın be sevgili.
Keşke Her şey bir film karesi olsaydı.
Yırtıp atabilseydim en acı sahneleri.
Gidişin hiç olmasaydı, hiç bırakmasaydın ellerimi.
Dün ilk tanıştığımız yere gittim, o uçurum kenarına.
Canıma kıymak istedim ama yapamadım.
Neden biliyormusun sevgili.
Kalbimde sen vardın sana kıyamadım.
Atamadım kendimi, yapamadım beceremedim.
Kıyamadım bende kalmış yüreğine.
Hoyrat bir rüzgar esti sonra.
Esen rüzgarlara bıraktım ellerimi.
Rüzgar getirdi kokunu bana sevgili.
İçime çektim doya doya, aldığım her nefesi.
Yaşarken ölüye çevirdin be sevgili.
Gel artık kollarında vereyim son nefesimi.
Yaşamak için tek nedenimken.
Şimdi ölmek içinde sebebimsin.
Üç beş günlük hevesin değil, aldığın nefesin olmak istedim.
Uzaklarda değil, hep yanı başında olmayı istedim.
Artık her şey de hüzün var sevgili.
Ufacık bir gülümsemem bile acı dolu.
Neden niye böyleyim.
Bir insan bu kadar eksilebilirmi.
Benim gözlerim ağlamayı bilmezdi.
Canın sağolsun sen tattırdın sevgili.
Yaşamak omzumda en ağır bir yük.
Her gün taşırım yorulmadan.
Dinlenecek zaman yok.
Bir gün öleceğim sevgili ya bu yükten
Yada sensiz nefes almayan yürekten.
Nasıl bu kadar acımasız oldun.
Hiç bir umut bırakmadın geride.
Beni benden aldın ve gittin.
Öylece çaresiz bir başıma kaldım.
Kimseler sormadı halimi, kimseler acımadı bana.
Beni benden başka düşünen kalmadı sevgili.
Bir gülüşüm için yaşayan birileri.
Ben ağlayınca ağlayan, gülünce gülen.
Gözyaşlarımı bir odaya kitledim.
Gülüşlerimi idam ettim artık sevgili.
Kalemi kağıdı bıraktım öylece.
Her şey karanlığa gömüldü sessizce.
Sana canım demiştim sevgili.
Canımı aldın.
Kutlarım seni zoru başardın.
Artık özgürsün bir kır çiçeği gibi.
İstediğin yerde aç, istediğin eller arasında öl.
Ben Tekrar düşündum sevgili, acılarla yaşamak kolay değil.
Yaşamak için tek nedenimken.
Şimdi ölmek için sebebim OLDUN..
Hakkını Helal et HoşçakaL SEVGİLİ..
Belki ahirette buluşuruz canına yandığım.......

GöKHaN SaRI