Ben
babamı palabıyıklı körüklü çizmesiyle sevmişim
elinde kahve fincanı
sigarasını tüttürürken
atarken adımını korkusuzluğunu sevmişim

ben
babamın sevgisini hecelere sıralamadan
tavırlarıyla hissettirmesini sevmişim
öfke duyduklarımı elinin tersiyle itip
dünyaya boşvermesini sevmişim

ben
babamın yemeğin tadına tuzuna bakmadan daha
eline sağlık demesini sevmişim
bir bardak suyunu
bir lokma ekmeğini dostlarıyla paylaşmasını sevmişim

ben
babamın komik hikayelerle insanları kahkahaya boğmasını
şarkılara dayanamayıp içmesini sevmişim

ben
babamın hiç durmadan çalışmasını
yorulmadan çalışırken gülmesini
toprakla kardeş olmasını sevmişim

ben
babamın bana güvenmesini
hatalarımı görmeyip, başarımı alkışlamasını sevmişim

ben
babamı ne kadar çok sevmişim
ne kadar çok...


Ve öğrenmişim babamdan
adam gibi adam olmasını.

29/04/2010-nilkurt