1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1279
Okunma
kıvrımların
uçurum kenarı
rüstemin kızı
boşver!
istanbullu değilsin
yirmibeşinci sayfadan başlıyorum
ortalardan,
karnım deşiliyor
gözlerim doluyor orada
bir çiğ
bir tutam
noktaların etekleri alevlenmiş bile
matmazel
söylemiştim sana
hey matmazel
ölüm sana...
siyah tekerler yürüyor
sigara külünün ucuna
topuklarım eziyor bastığın yerleri
sen, benim dilimdeki
çıngırak,
zehir
dört nala
gidiyor
kaçırılmış dudaklarından
arzulanmış göğüslerinden geçiyor
seyyahlar, görsünde
imrensin
geldik kadın
geldik
indik bile ufuk noktasında
uyan!
bırak kendini
boşver!
istanbullu değilsin
5.0
100% (3)