2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
913
Okunma
Kesinleştiğinde ölüm Baudelaire’in yalnızlığında
tez gelsin, çağırın o şiiri
tam da sırtımdan alsın canımı, ben görmeden
bir tarafa bırak eti-kemiği
ruhumu giydim üryan sessizliğinde
Işıklar, sokaklar ve
erguvan dolu bir gece vardı içimde
dudağıma kazıdığın yakamoz dolu çığlıklar
masumiyet damgalı,
içinden, "sen" çıkarsın diye,
bir o kadar matruşka
perdelerin ardında yatan şehir
sessiz sedasız üfledi mumlara
bu gece de söndü yine,
söndü içimde
5.0
100% (2)
Cevap Yaz