Ey Munzur’um! ..
daima böyle özgürce akmaya devam et sen,
sen bereket taşı ulaştığın topraklara,
sevda taşı, aşk ile çağıldayıp,
keyifle oynasın kırmızı benekli alabalıkların,
yabancı olan hiçbir şeyi kabul etmezsin sen,
insanlarınla bütünleşmiş o toprağın,
dervişlerinin üzerine yemin içtiği
efsane ırmağım, insanlaşmış, ete kemiğe bürünmüşsün.
Dersimli önce sana, sonra yaradana yakarmıştır.
yüreğinin sesini, senin sesinle birleştirmiştir.
Sen aşk ile sevda ile çağlayıp ak güzel Munzur’um
onurlu ve umutlu yarınlara taşı bizim baş eğilmez kimliğimizi.
vur başını şimdi dağa, taşa ey! .. Munzur’um,
sana kıymaya gelenlere dar etmelisin yatağını,
onları kendi yatağında boğmalısın ki,
yaşam tüm güzelliğiyle, doğallıyla süregitsin
sen ki bilcümle zorbalığa, kana ve çığlığa tanılık ettin,
sen ki süngü ile anacığının karnından çıkarılan masuma,
ve daha telli duvağının baharında gelinlik kızlara
ve yürek parçalayan nice vahşete kucağını açtın…
insanların senin adına, seni haykırıyorlar.
Ses ver seslerine sen kadim toprakların ana yurdu Dersimin,
Seyit Rıza’ların üzerine yemin içilen suyusun ey Munzur’um.
bizim türkülerimizde, ağıtlarımızda hep senin ismin geçer
“ax le çemo çemo çeme munzuri,
denge tıfango te dura duri…”
Artık bizim umudumuz, yarınımız, onurumuz ve geleceğimizsin,
sen ey mübarek, kutsal ırmağım, ey Munzur’um...


İzmit - 27.02.2010 Saat: 19:20

Cafer Taşkın