5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1950
Okunma
ufuk’ları pus’lamayın..
Mehlikâ’m uykusunda, lâmia su’ya küser
ve;
esrar’lı gece de zindan mavi’ye
aşk yorgunu pervane’ler düşer..
sökülüyor iken geceden süveydâ
feyz ile hüzn’e aşina
ayrılığın acı’sı
peydah olur
ma’şûk’a
hasret;
imansızlaşır
sokulur sükûn
asır’lık serkeş’liğe
bakışları melûl
derya kadar billûr
füsun yâr
düşünce ak’la
zihinde hâsıl olan sûret
uçurur kendini arş’a...
uryani ufuk’larda
mavi;
perdedâr olup
sır etse de çehren’i
şiddetli ihtirasın peşrev’i
suzi ile
gözlerinin şehlâ’sına yolcudur bu peri..
mehlikâ: ay yüzlü
lâmia: parıldayan
süveydâ: siyahlık
Turnaki..
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz