Küçük bir sandalın haykırışı var kulaklarım da
Küreği kırık , rotası kayıp ve kaptanı ölmüş !..

Issız bir limanın soğuk iskelesin de gözü yaşlı bir anne !
Deniz kızları artık hiç kimsesiz!..

Savrulan köpüklerinin hayat valsı , ne demekse !
Martıların kanat çırpan tüylerinde ki özgürlükte , o demek !..

Soğumuş ay, yakamoz mu?
Yoksa gözyaşlarında ki dolunay mı?
Tek bir şey , bazen her şeydir ...
Öldürün beni!.. öldürün artık!

Serseri tayfa saçmalığı başlıyor
Yelkenin hayali var ; denizde , denizle...

Yürek uçarsa ; ıssız adalar da aranırmış kayıp hazineler
Bak yine yağıyor ; inceden yağmurun gözüne nefti bulutlar ...

Nokta arama hiçbir şeyde ... hayatsa boş ver her şeyi !
Umarı yok ! tutarı zaten... geceyse ! sürükle çılgınlığını akıntıya karşı.

Tüm aykırılıklar zaten bak orada !
Denizde gemiciler de ; aslında şimdilerde şiirlerde yelken açmakta...

Dev dalgalara karşı koyan bir kaptan demişti : “ bir gün kapında kırmızı gül açarsa; hani olur da sırtından vurulursan... dünyanın büyük sularına sandalla meydan okursun, sakın ha unutma!.. “

Unutmadım kaptanım... sadece sandalla açılmayı unuttum !

Yüreği kırık tayfan: emre onbey